Pierwszy okres po zakażeniu HIV jest określany jako ostra choroba retrowirusowa. W tej fazie objawy występują u 40-90% pacjentów i pojawiają się na ogół w ciągu 6 tygodni (najczęściej po 3 tygodniach) od zakażenia. Ustalenie rozpoznania na tym etapie jest niezwykle trudne. Ryzyko zakażenia małe. Niestety pozostaje niepewność, strach. 2 miesiące od ryzykownej sytuacji wystarczy , że wykonany test anty HIV był w 90 % wiarygodny. Test taki należny powtórzyć po 12 tygodniach. Testy wykonuje każde większe laboratorium - odpłatnie. Bezpłatnie taki test można wykonać a Punktach Konsultacyjno Nie może być stosowany jako jedyne kryterium diagnozy zakażenia wirusem HIV lub leczenia. Test może nie wykryć niedawnej infekcji. Kiedy wykonać test. Od momentu ekspozycji na HIV (wniknięcia wirusa do organizmu), może minąć od 6 do 12 tygodni, zanim twój organizm wytworzy przeciwciała wykrywane przez ten test. Test na HIV je možné provést na kterémkoliv z uvedených testovacích míst. po objednání na hiv@uvn.cz. opacity . Testování HIV. VFN sexuolog.ústav Badanie polega na pobraniu krwi i analizie próbki pod kątem obecności specyficznych przeciwciał. Pacjent nie musi być na czczo. Test można wykonać po sześciu tygodniach od wystąpienia ryzykownej sytuacji. Wynik potwierdzający lub wykluczający zakażenie HIV można odebrać już następnego dnia. Na badanie może zarejestrować się Istnieje konieczność wykonania badania na HIV u kobiet w ciąży. Wszystko dlatego, że obecność wirusa HIV u mamy nie musi prowadzić do przeniesienia go na dziecko. W ciąży badanie na HIV powinno być wykonane dwa razy. Pierwsze proponuje się do 10. tygodnia ciąży, z kolei drugie między 33. a 37. tygodniem. 5nIUU4. Wątek: test na hiv po 6 tygodniach (Przeczytany 3637 razy) 0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek. guest1521 Witam wszystkich 44 dni ( tygodnia) temu miałem ryzykowna sytuacje oczywiscie wcześniej robiłem test dokładnie po 22 dniach ( ujemny ) w poniedziałek chce wykonać kolejny raczej juz ostatni to bedzie test po ponad 6 tygodniach ( miałem kontakt z prostytutka dokładnie robiłem jej minetę max 20 sekund ) mianowicie boje sie ze sie mogłem zarazić tego samego dnia HIV i HCV dodatkowo od paru dni mam dziwne żółte plamy na języku ( dodam ze robiąc prostytutce minete nie czułem krwi ) moje pytanie to czy jezeli zrobię teraz ten test po ponad 6 tygodniach i wyjdzie wynik ujemny to moge być juz spokojny ze HIV nie mam i zapomnieć o temacie wiem ze hcv test na hcv robi sie po około 8 tygodniach wiem ze jezeli dochodzi do 2 zakażeń na raz czyli hiv i hcv to test moze nie wykryć jeszcze i ze te kilka tygodni to zawcześnie na robienie testu wiec co jak zrobie test po 6 tygodniach czy juz jeżlei mam hiv by wyszło pozdrawiam i czekam na odpowiedz Zapisane guest1487 Witam wszystkich 44 dni ( tygodnia) temu miałem ryzykowna sytuacje oczywiscie wcześniej robiłem test dokładnie po 22 dniach ( ujemny ) w poniedziałek chce wykonać kolejny raczej juz ostatni to bedzie test po ponad 6 tygodniach ( miałem kontakt z prostytutka dokładnie robiłem jej minetę max 20 sekund ) mianowicie boje sie ze sie mogłem zarazić tego samego dnia HIV i HCV dodatkowo od paru dni mam dziwne żółte plamy na języku ( dodam ze robiąc prostytutce minete nie czułem krwi ) moje pytanie to czy jezeli zrobię teraz ten test po ponad 6 tygodniach i wyjdzie wynik ujemny to moge być juz spokojny ze HIV nie mam i zapomnieć o temacie (…)O temacie możesz zapomnieć już teraz żadne testy w kierunku HIV nie są już potrzebne, ponieważ:"Ryzyko zakażenia HIV w wyniku kontaktu pre-ejakulatu i wydzielin pochwy z błoną śluzową jamy ustnej jest szacowane jako niezwykle małe." Seks oralny ( cunnilingus ), facet - kobiecie lub kobieta - kobiecie, nie odnotowano ani jednego przypadku zakażenia, główna przyczyna tego faktu, bardzo niska zakaźność śluzu kobiety dodatkowo ślina w ustach rozrzedza ewentualny materiał nawet, że byłbyś pierwszym odnotowanym przypadkiem zakażenia po minecie, to test 4 - tej generacji wykonany po 20 dniach od dnia zero z pewnością zasygnalizowałby zakażenie...Wirus HIV nie daje specyficznych objawów typowych tylko dla tego wirusa, a już na pewno objawem nie są "dziwne żółte plamy na języku". Zakażenie diagnozuje się tylko i wyłącznie testami w kierunku HIV. Tobie test dał wynik UJEMNY, do tego ryzyko było niezwykle małe oraz nie odnotowano przypadku zakażenia przez masz HIV, żadne testy tego nie Zapisane Zapisane The One and Only Dirty guest1521 witam ta mineta odnosiła sie bardziej do HCV no a dokładniej to jeszcze miałem ranę na kciuku otwartą ( skóra pękła mi od morzu ) miałem jescze popękaną skore na palcach ale już nie do krwi tez od mrozu wiec wydaje mi sie ze na hiv jakieś tam ryzyko by było no i przeczytałem tutaj na forum ze jezeli są 2 zakażenia ( hiv i hcv np. ) na raz to test 4 generacji po 20 dniach moze nie wykryć hiv wiec jezeli zrobie ten test po 6 tygodniach to wynik juz bedzie pewny ? Zapisane Zapisane The One and Only Dirty guest1521 nadal nie uzyskałem odpowiedzi na ile % ten wynik jest wiarygodny i czy mogę po 6 tygodniach zapomnieć o hiv nawet jezeli mam hcv.... Zapisane guest1521 to powie mi ktoś na ile taki wynik jest wiarygodny i czy nawet jak mam hcv to by wyszedł chodzi mi o to zeby nie było fałszywie ujemnego z powodu tego hcv Zapisane guest1487 Zaczne od tego, że zabawa w setne procenta nie ma sensu. Nie ma testu na 100% pewnego. Jednak aby można było wykonywać testy trzeba było na podstawie badań określić kiedy dany test osiąga maksymalną skuteczność. Producenci testu 4 - tej tej generacji okienko testu określili na około 3 tygodnie od dnia zero. Przyjęty termin w praktyce stosowania testów okazał się się bardzo skuteczny. Otrzymany wynik UJEMNY testu wykonanego po minimum 20 dniach od dnia zero to w zasadzie pewniak. Na minusa nic nie ma wpływu, jak jest zachowane okienko wyznaczone przez producenta testu. Ze względu na wysoką czułość testu mogą wyjść fałszywe plusy ale te zostają weryfikowane kolejnymi testami w tym testami w Twojej sprawie. Nie masz HiV. Ja więcej dla Ciebie nie mam nic do napisnia. Gdyby był cień wątpliwości, na wszelki wypadek radziłbym Ci dalsze testowanie... Ostatni raz podkreślam, nie masz HIV kolejne testy są Zapisane to powie mi ktoś na ile taki wynik jest wiarygodny i czy nawet jak mam hcv to by wyszedł chodzi mi o to zeby nie było fałszywie ujemnego z powodu tego hcvSorry, ale Ty jesteś skończonym nie było ryzyka to nie ma mowy o z Twoją logiką to cenę naprawy samochodu w zakładzieblacharsko-lakierniczym powinno ustalać się przed wypadkiem Zapomnij o hiv, a co do hcv to wyklucz zakażenie testem po conajmniej 3 miesiącach od ryzyka o ile miałeś takowe ryzyko. Ja nie wiem kiedy i jakie,ale skoro się upierasz to może i miałeś. Niech Ci będzie.#mujboszszeee Zapisane The One and Only Dirty Na świecie żyje blisko 37 milionów osób zakażonych wirusem HIV. Badania pokazują, że z roku na rok cyklicznie wzrasta liczba nosicielstwa, a około 30% zakażeń w Polsce pozostaje niewykrytych. W ograniczeniu rozprzestrzeniania się zakażenia bardzo ważna jest szybka diagnostyka i wdrożenie leczenia. Dlatego bardzo pomocne są testy na HIV, które umożliwiają wczesne wykrycie zakażenia i co za tym idzie, szybkie włączenie odpowiedniego leczenia. Dowiedź się, po jakim czasie należy wykonać test na HIV? HIV – co to jest? HIV jest skrótem od angielskiej nazwy human immunodeficiency virus, co oznacza „ludzkiego wirusa niedoboru odporności”. Wirus HIV w głównej mierze atakuje leukocyty (krwinki białe), a dokładniej limfocyty posiadające na swojej powierzchni receptor CD4. Komórki te są produkowane w szpiku kostnym i węzłach chłonnych, a następnie zostają uwolnione do krwi. Limfocyty można również znaleźć w tkankach przewodu pokarmowego, wątrobie, śledzionie oraz płynie mózgowo-rdzeniowym. W miarę postępu zakażenia HIV zmniejsza się ich liczba, przez co organizm staje się bezbronny wobec najdrobniejszych infekcji. Nieleczona choroba prowadzi do śmierci – bez leczenia ponad 90% osób umiera w ciągu 10 lat. Końcowym etapem nieleczonego zakażenia HIV jest AIDS, czyli zespół nabytego niedoboru odporności (ang. acquired immune deficiency syndrome). Wówczas układ immunologiczny chorego jest całkowicie niesprawny, a chory narażony na rozwój nowotworów i podatny na choroby zakaźne. Podczas codziennych kontaktów towarzyskich i zawodowych nie ma ryzyka przeniesienia HIV. Ludzki wirus nabytego niedoboru odporności przenosi się przez zakażoną krew, spermę, śluz szyjkowy oraz kobiece mleko. Ślina, wydzielina z dróg oddechowych, mocz oraz kał nie są zakaźne. Do zakażenia wirusem HIV może dojść: w trakcie kontaktów seksualnych (homo- i heteroseksualne) z osobami zakażonymi HIV;w wyniku kontaktu z zakażoną krwią poprzez przetaczanie preparatów krwiopochodnych, narkomanię dożylną – zakażone igły, strzykawki;w czasie ciąży oraz porodu. HIV – badanie i normy Testy na HIV są wiarygodną i miarodajną metodą pozwalającą na wstępną diagnozę zakażenia. W diagnostyce laboratoryjnej wykorzystuje się tzw. testy IV generacji, które umożliwiają wykrycie antygenu wirusa p24 już po 2 tygodniach od momentu zakażenia. Są to testy EIA wykrywające przeciwciała anty-HIV w klasie IgM oraz IgG, a także antygen p24. Ich czułość w porównaniu z testami III generacji jest większa, dzięki możliwości wykrycia antygenu p24 jeszcze zanim pojawią się przeciwciała. Testy IV generacji są szczególnie pomocne w diagnozowaniu zakażenia w jego bardzo wczesnej fazie – gdy nie ma jeszcze przeciwciał anty-HIV i wyniki testów III generacji są ujemne oraz w stosunkowo późnej fazie – kiedy wiremia jest bardzo wysoka, a przeciwciała anty-HIV mogą być już niewykrywalne. Ujemne wyniki testów nie wymagają weryfikacji i mogą być przekazane pacjentowi. Jednak badanie powinno zostać powtórzone po okresie okna serologicznego – po 12 tygodniach od sytuacji, która mogła być związana z ryzykiem zakażenia. Jeśli wynik badania przesiewowego jest dodatni, należy go potwierdzić testem Western Blot, jednocześnie należy poinformować o zakażeniu partnera/partnerów seksualnych. Wykonanie testów nie wymaga skierowania od lekarza. Innymi rekomendowanymi badaniami pomocniczymi do oceny zaawansowania zakażenia HIV są: morfologia krwi z rozmazem, OB, próby wątrobowe. Co oznacza dodatni i ujemny wynik testu na HIV? Jeśli pacjent otrzyma wynik dodatni HIV (pozytywny/reaktywny) w teście przesiewowym to jeszcze nie przesądza to o faktycznym zachorowaniu. Taka sytuacja może być spowodowana ostrymi infekcjami wirusowymi, świeżymi szczepieniami czy też chorobami autoimmunologicznymi. Dodatni wynik testu przesiewowego zawsze musi zostać sprawdzony przy pomocy testu potwierdzenia – metodą Western Blot. Jeśli wyjdzie on dodatni, wówczas mamy informację, że u badanej osoby rozpoznano zakażenie HIV. Taki pacjent powinien niezwłocznie zgłosić się do poradni profilaktyczno-leczniczej, która prowadzi leczenie antyretrowirusowe, ARV (ang. antiretroviral). Rejestracja również nie wymaga skierowania. Lista placówek w Polsce znajduje się na stronie AIDS GOV. Osoba, u której potwierdzono zakażenie HIV ma obowiązek poinformowania o tym fakcie swoich partnerów lub partnerki seksualne. Wynik ujemny testu przesiewowego (negatywny/niereaktywny) dostarcza informacji, iż w badanej krwi nie wykryto przeciwciał przeciw wirusowi HIV ani istotnego diagnostycznie antygenu. Jeśli jednak nie minął okres 12 tygodni od ostatniej ryzykownej sytuacji, wówczas badanie nie jest miarodajne i należy je powtórzyć po 12 tygodniach. Pamiętaj, że badanie w kierunku HIV możesz wykonać anonimowo na własne życzenie. Jeśli jesteś w grupie ryzyka, nie zastanawiaj się! DIAGNOSTYKA oferuje szeroki pakiet testów na HIV. Zachęcamy do skorzystania z naszego laboratorium. Bibliografia: Interna Szczeklika, pod red. P. Gajewskiego, Medycyna Praktyczna, Kraków K., Żaba C., Bujny J., Żaba R.: „Postępowanie wobec pacjenta zakażonego wirusem HIV w świetle przepisów prawnych.” Przew. Lek. 2005, 7:54-63. Objawy HIV, choć nie są charakterystyczne, powinny skłonić do wykonania testu na nosicielstwo, zwłaszcza jeżeli poprzedzały je ryzykowne zachowania seksualne. Nawet jeżeli symptomy nie wystąpiły, osoby, które nie mają stałego partnera seksualnego powinny wykonać badania. Z tego powodu przyjmuje się, że od momentu, w którym mogło dojść do zakażenia do zrobienia testu powinno minąć 12 tygodni – daje nam to pewność, że otrzymamy wiarygodny wynik, na podstawie którego można całkowicie WYKLUCZYĆ zakażenie HIV. Kiedy wykonuje się test przesiewowy na wirus HIV? Test przesiewowy na wirusa HIV wykonuje się po 6–8 tygodniach od ekspozycji na zakażenie, wtedy to mogą zostać wykryte już przeciwciała, natomiast wynik ujemny po 12 tygodniach całkowicie wyklucza możliwość zakażenia. Co to jest wirus HIV? HIV to skrót od angielskiej nazwy human immunodeficiency virus, która oznacza „ludzkiego wirusa nabytego niedoboru odporności”. Zakażenie tym wirusem jest chorobą przewlekłą, która nieleczona prowadzi do śmierci (bez leczenia 90% zakażonych umiera w ciągu 8-10 lat). Kiedy są pierwsze objawy HIV? Pierwsze objawy zakażenia HIV, o których wspomniano powyżej, pojawiają się zwykle po 2-3 tygodniach od zakażenia. Zazwyczaj trwają one ok. 14 dni i ustępują samoistnie (nie wymagają leczenia). Podczas tego etapu praktycznie niemożliwe jest wykrycie infekcji, ponieważ we krwi brakuje przeciwciał anty-HIV. Po jakim czasie przeciwciała HIV? Po wniknięciu wirusa do organizmu, np. poprzez kontakt z krwią zakażonej osoby lub poprzez użycie zanieczyszczonej krwią igły, układ odpornościowy rozpoczyna wytwarzanie przeciwciał przeciw wirusowi. Po około 2 do 8 tygodni ich stężenie jest wystarczająco wysokie, by można je było wykryć testem przesiewowym. Czy test na HIV po 3 tygodniach jest wiarygodny? Jeżeli test został wykonany po 3 tygodniach od potencjalnej niebezpiecznej sytuacji, ryzyko fałszywie ujemnego wyniku jest skrajnie niewielkie, gdyż test ten charakteryzuje się bardzo wysoką czułością rzędu 99,78-100% oraz swoistością- 99,5-100%. Jak sprawdzić czy ma się HIV? Test na HIV jest badaniem przesiewowym metodą ELISA na obecność przeciwciał HIV-1 i HIV-2. Próbka krwi pobierana jest z palca bądź z żyły w zgięciu łokcia. Nie trzeba być na czczo – to nie wpływa efekt badania. Jak długo po zakażeniu pojawiają się objawy? U osób zakażonych SARS-CoV-2 objawy choroby zwykle pojawiają się 5-6 dni od podejrzewanego momentu ekspozycji na wirusa. Przy czym okres inkubacji wirusa wynosi 1-14 dni, co oznacza, że zdarzały się przypadki, w których objawy występowały już na drugi dzień po ekspozycji, ale również dopiero po prawie 2 tyg. W jakim czasie od zakażenia u chorego zaczyna wzrastać poziom przeciwciał? Przeciwciała IgM powstają jako pierwsze po kontakcie z wirusem/szczepionką. Są wytwarzane już po kilku dniach. Dodatni wynik badania na poziom przeciwciał klasy IgM (wysoki poziom IgM), przy braku przeciwciał IgG (niskim poziomie IgG), świadczy o aktualnym lub niedawnym zakażeniu lub szczepieniu. Po jakim czasie od zakażenia pozytywny test? Na ten moment dynamika odpowiedzi serologicznej w zakażeniu SARS-CoV-2 nie jest jeszcze dokładnie znana, ale najpewniej dodatnie wyniki badań serologicznych (przeciwciała w klasie IgM), pojawiają się później, niż dodatnie wyniki badania PCR, mniej więcej po 7 do 10 dniach od zakażenia. W Polsce, do 2007 roku zakażenie wirusem HIV rozpoznano u prawie 11,5 tysiąca obywateli. Na AIDS zachorowało około 2 tysięcy ludzi, z których zmarło 862. Obecnie zakażonych jest około 12-15 tysięcy Polaków. HIV/AIDS Podczas ostatnich 20 lat zakażenie wirusem HIV stało się problemem ogólnoświatowym. Obecnie dotyczy on ludzi w każdym wieku i z każdej grupy społecznej. Dlatego bez względu na to jak się ubieramy, jakiej muzyki słuchamy, gdzie mieszkamy i z kim się przyjaźnimy możemy być narażeni na zakażenie wirusem HIV. Statystyki nie są optymistyczne. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opublikowała raport w listopadzie 2007 roku w którym szacuje że na świecie żyje 33,2 miliony osób chorych na AIDS, 2,5 miliona zostało zainfekowanych wirusem HIV, a 2,1 miliona ludzi z tego powodu zmarło. W Polsce, do 2007 roku zakażenie wirusem HIV rozpoznano u prawie 11,5 tysiąca obywateli. Na AIDS zachorowało około 2 tysięcy ludzi, z których zmarło 862. Obecnie zakażonych jest około 12-15 tysięcy Polaków. Pozostaje niezwykle ważne pytanie: ilu przypadków jeszcze nie rozpoznano? Osoby zakażone, które z różnych względów jeszcze nie poddały się badaniom, odbierają sobie szanse na leczenie i stanowią zagrożenie dla innych. Lekarze są dziś w stanie udzielić pomocy zakażonym, dostępne są coraz skuteczniejsze leki – warunek jest jeden: wczesne zdiagnozowanie zakażenia HIV. Co to jest HIV/AIDS? Wirus HIV, czyli wirus upośledzenia odporności, został wykryty w 1983 roku. Zidentyfikowano dwa typy tego wirusa: HIV-1 i HIV-2: HIV-1 występuje na całym świecie. Wyróżnia się podtypy tego wirusa nazwane od A do J oraz podtyp O. HIV-2 zlokalizowany jest głównie w Afryce Zachodniej. Wirus HIV posiada w sobie enzym, który podczas nieustannych podziałów tego wirusa odpowiada za powstawanie dużej liczby mutacji. Dlatego u człowieka zakażonego codziennie dochodzi do około 3 tysięcy mutacji wirusa HIV. AIDS czyli zespół nabytego upośledzenia odporności, jest ostatnim stadium objawowym zakażenia wirusem HIV. „Zespół” oznacza nie jedną, lecz więcej chorób nabytych w skutek zakażenia HIV, co w ostateczności prowadzi do całkowitego upośledzenia odporności chorego. Sposoby zakażenia wirusem HIV Wirus HIV jest przenoszony przez: krew, nasienie, wydzielina z pochwy, mleko matki. (nie jest płynem ustrojowym). Do zakażenia może dojść: na drodze kontaktów seksualnych (homo- i heteroseksualne) z osobami zakażonymi HIV, przez krew (kontakt z zakażoną krwią: przetaczanie preparatów krwiopochodnych, narkomania dożylna – zakażone igły, strzykawki) podczas ciąży, porodu i karmienia piersią. Jak dotąd nie udowodniono przeniesienia zakażenia HIV przez ślinę, podawanie rąk, korzystanie ze wspólnych jadłodajni czy urządzeń sanitarnych. Objawy zakażenia Naturalny przebieg zakażenia wirusem HIV jest dynamicznym, kilkuetapowym procesem, który prowadzi do postępującego i nieodwracalnego niszczenia układu odpornościowego. Dlatego szybkie rozpoznanie tego zakażenia ma podstawowe znaczenie w diagnostyce, leczeniu i rokowaniu. Objawy kliniczne zakażenia HIV dzieli się na: zakażenie wczesne, zakażenie objawowe i pełnoobjawowy AIDS. Choroba rozwija się chronologicznie, czyli pojawiające się kolejno objawy powodują przesunięcie chorego do następnej grupy zakażenia. Zakażenie wczesne może przebiegać bezobjawowo lub w postaci ostrej infekcji HIV (50-90% zakażonych). Ostra infekcja występuje około 2-8 tygodni po zakażeniu. Wówczas najczęściej występuje gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie gardła, plamisto-grudkowa wysypka, zmiany wrzodziejące w jamie ustnej, przełyku bóle mięśni i stawów. Po upływie około 10 dni od początku objawów w surowicy krwi pojawiają się przeciwciała anty-HIV. Okres bezobjawowy trwa od 1,5 do 15 lat (średnio 8 lat). Zakażeni zwykle nie odczuwają żadnych dolegliwości, są zdolni do prowadzenia zupełnie normalnego życia. Jedynym odchyleniem od normy jest obecność przeciwciał anty-HIV we krwi. Niestety każda z takich osób może nieświadomie zarażać innych przez kontakty seksualne. Trzeba pamiętać iż, lekarz może nie rozpoznać zakażenia, o ile sam pacjent nie podkreśli, że był narażony na zakażenie HIV. Zakażenie objawowe jest to okres w którym dochodzi do zakażeń wskazujących na obniżenie odporności. Zalicza się do nich grzybicę jamy ustnej lub pochwy, półpasiec, choroby zapalne miednicy, gorączkę, biegunkę. U chorych z pełnoobjawowym AIDS mogą wystąpić dolegliwości ze strony wszystkich narządów i układów, mogą pojawić się choroby nowotworowe, posocznice, zapalenie płuc, gruźlica, zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym, choroby przewodu pokarmowego, grzybice, zaburzenia krzepnięcia itp. Jak się rozpoznaje HIV ? Badaniem przesiewowym w kierunku zakażenia HIV jest oznaczenie obecności przeciwciał anty-HIV w surowicy. Należy jednak pamiętać że badanie wykonywane w pierwszym okresie po zakażeniu mogą dawać wynik negatywny ze względu na to, że organizm nie zdążył jeszcze wytworzyć przeciwciał – jest to tak zwane okienko serologiczne – taki okres może trwać nawet do 3 miesięcy. Dlatego badanie powinno się powtórzyć kilkukrotnie w różnych odstępach czasu. Wykonanie testu IV generacji czyli równoczesnego oznaczenia obecności antygenu HIV, jednocześnie z przeciwciałami anty-HIV mogą skrócić czas trwania „okienka” i dać szansę jeszcze wcześniejszego wykrycia zakażenia. W diagnostyce zakażeń HIV wykorzystuje się również metody biologii molekularnej (PCR). Są to testy, które powalają nie tylko na wykrycie wirusa, ale także określenie ilości cząstek tego patogenu. Wykonanie takiego testu powinniśmy rozważyć gdy podejrzewamy że nasz wynik jest fałszywie ujemny lub utrzymuje się wynik nieokreślony w kolejnych badaniach. Powyższa procedura rozpoznawania zakażenia HIV nie dotyczy dzieci urodzonych od matek HIV+. Takie dzieci mogą wykazywać obecność matczynych anty-HIV nawet do 18 miesiąca życia. Dlatego stosuje się oznaczenie materiału genetycznego wirusa (PCR) we krwi dziecka. Badanie w kierunku HIV można wykonać anonimowo i na zlecenie własne pacjenta. Trzeba pamiętać, że w pierwszym okresie badanie może dać wynik fałszywie ujemny. Dlatego badanie bezwzględnie powinno się powtórzyć z co najmniej 2 tygodniowym odstępem. Podobnie jest z wynikami dodatnimi (reaktywnymi). Niewątpliwie najlepiej skonsultować się z Punktem Konsultacyjno-Diagnostycznym poradnictwa HIV/AIDS lub z lekarzem, który zdecyduje o powtórzeniu badania i w przypadku wyników dodatnich włączeniu możliwie szybko leczenia antywirusowego. Jeżeli: miałeś/-aś przypadkowy kontakt seksualny często zmieniasz partnerów seksualnych zostałeś/-aś zmuszony/-a do kontaktu seksualnego bierzesz narkotyki lub inne środki które mogą być przyczyną utraty kontroli nad Twoim zachowaniem pomyśl o zrobieniu sobie TESTU W KIERUNKU HIV!!! Dr n. med. Magdalena Macko Piśmiennictwo: Baryłkiewicz G.: ”Zakażenia wirusem HIV/AIDS.” Przew. Lek. 2001, 4,5,68: P., Gładysz A., Gąsiorowski J., Rotter K., Rymer W.: ”Znaczenie wczesnego rozpoznania pierwotnego zakażenia HIV w codziennej praktyce lekarskiej.” Przew. Lek. 2003, 6,10:95-99. Mikołajczyk K., Żaba C., Bujny J., Żaba R.: „Postępowanie wobec pacjenta zakażonego wirusem HIV w świetle przepisów prawnych.” Przew. Lek. 2005, 7:54-63. Wydmińska D.: „Raport Światowej Organizacji Zdrowia dotyczący globalnego występowania HIV i AIDS.” 2007, (źródło: Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 15:46 Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 10 minut Wirus HIV nazywany również ludzkim wirusem niedoboru odporności to jedna z najpoważniejszych chorób, którą bardzo łatwo pomylić z przeziębieniem lub grypą. Niestety, na świecie wciąż przybywa zarażonych, którzy nie zdają sobie sprawy z faktu, że są nosicielami. Co należy wiedzieć o wirusie HIV? Dlaczego warto wykonać test na obecność wirusa? Sprawdzamy, czy możliwe jest jego całkowite wyleczenie, a także jak się przed nim chronić. vchal / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Wirus HIV – czym tak naprawdę jest? Rodzaje wirusa HIV Jak można się zarazić wirusem HIV? Ryzyko zarażenia HIV - jak można je zmniejszyć? Pierwsze objawy zarażenia wirusem HIV Okres bezobjawowy HIV – na czym polega? Test na HIV – jak go wykonać? Test na HIV – cena oraz wyniki Test na HIV w domu - czy jest skuteczny? Wirus HIV – jak lekarz go rozpoznaje? Leczenie HIV – jak wygląda? HIV a ciąża – wpływ wirusa na dziecko HIV u dziecka – jak wygląda leczenie? HIV a AIDS – czym się różnią od siebie te pojęcia? Jak się chronić przed wirusem HIV? Wirus HIV – czym tak naprawdę jest? Wirus HIV jest nazywany ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus), który jest jednym z retrowirusów. Upośledza trwale funkcjonowanie układu odpornościowego człowieka. Poprzez jego niesprawność organizm nie jest sobie w stanie poradzić z najmniejszą infekcją. Jest to wynik ataku na określone typy białych krwinek – limfocyty T CD4, monocyty oraz makrofagi zlokalizowane głównie we krwi, szpiku kostnym, ośrodkowym układzie nerwowym, a także przewodzie pokarmowym. Do zakażenia najczęściej dochodzi przez krew lub kontakt z wydzielinami (zwłaszcza podczas stosunku seksualnego z zarażoną osobą), jednak nie jest to jedyna droga. Wirus HIV został rozpoznany dopiero w 1983 r., choć już wcześniej zauważono, że niektóre osoby mają problem z odpowiedzią immunologiczną na najdrobniejsze infekcje. Pierwsze testy, które umożliwiły rozpoznanie HIV, zostały przeprowadzone w 1985 r., w tym również w Polsce. Okazało się, że zarażonych jest 11 osób. W Polsce instytucją zajmującą się osobami zarażonymi HIV jest Krajowe Centrum do spraw AIDS. Według danych epidemiologicznych w 2019 r. 24908 osób było zarażonych, 3734 osób ma AIDS, a 1424 zmarło. Zarażenie osoby wirusem HIV będąc świadomym nosicielem jest objęte odpowiedzialnością karną. Rodzaje wirusa HIV Zanim przejdziemy do tego, jak można się zarazić wirusem HIV, warto wspomnieć o dwóch rodzajach ludzkiego wirusa niedoboru odporności, HIV-1 oraz HIV-2. HIV-1 występuje najczęściej w krajach europejskich, azjatyckich oraz w Ameryce Północnej. Wirus HIV-2 dotyka zwłaszcza Afrykę, w tym Republikę Południowej Afryki. Szacuje się, że ponad 30% kobiet może być nosicielkami wirusa HIV. Ryzyko zakażenia wzrasta zwłaszcza wśród osób podróżujących do krajów, w których jest wysoki odsetek ludzi zakażonych wirusem, przede wszystkim korzystających z opieki medycznej oraz odbywania stosunków seksualnych bez zabezpieczenia. Sprawdź, jak wyglądało rozpoznanie wirusa HIV w 1981 r. Jak można się zarazić wirusem HIV? Do zakażenia wirusem HIV może dojść przede wszystkim poprzez kontakt z krwią bądź śliną (rzadko) zakażonego, głównie podczas stosunku seksualnego z osobą zarażoną (kontaktu z nasieniem lub wydzieliną z pochwy). Ludzkim wirusem niedoboru odporności można zarazić się również podczas transmisji wertykalnej na linii matka-dziecko (w trakcie ciąży, porodu lub karmienia piersią). Zarazić się mogą również narkomani, którzy korzystają z brudnych strzykawek oraz igieł, a także zażywają dożylnie zanieczyszczone narkotyki. Choć w przypadku wirusa HIV trudno mówić o grupie ryzyka, to istnieje szereg czynników zwiększających ryzyko zarażenia wirusem niedoboru odporności. Należą do nich: • wypadek; • udzielanie pierwszej pomocy bez użycia rękawiczek; • pobieranie krwi w laboratorium; • korzystanie z niesprawdzonych salonów kosmetycznych i fryzjerskich (źródłem wirusa może być maszynka do golenia czy nożyczki); • nieprzestrzeganie higieny w krajach, gdzie wzrasta ryzyko zakażeniem. Warto wspomnieć również o tym, że wokół wirusa HIV narosło wiele mitów. Przebywanie z osobą zakażoną w tym samym pomieszczeniu czy zwykły dotyk nie sprawią, że zostaniemy nosicielami. Podobnie jest z: • korzystaniem z tej samej toalety; • ugryzieniem owada; • korzystaniem z basenów publicznych; • wspólnym podróżowaniem; • pracą z osobą zarażoną; • uściskiem dłoni; • używaniem grzebieni i ręczników w salonach fryzjerskich oraz kosmetycznych; • pocałunkiem z osobą zarażoną (jeśli nie dochodzi do kontaktu z krwią lub płynami ustrojowymi). Ryzyko zarażenia HIV - jak można je zmniejszyć? Wszystkie kontakty seksualne są obarczone ryzykiem zarażenia wirusem HIV. Osoby, u których został wykryty wirus, mają obowiązek poinformować o tym partnera lub partnerkę. Jeśli tego nie zrobią, mogą zostać pozbawieni wolności zgodnie z odpowiednim paragrafem z Kodeksu Karnego. Z tego względu warto chronić się nie tylko przed wirusem HIV, ale także innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. Najlepszą formą antykoncepcji nadal pozostają prezerwatywy. Aby ich działanie było skuteczne, muszą być odpowiednio założone. Poza tym, prezerwatywy powinny być wykonane z odpowiednich wysokiej jakości materiałów. Ich skuteczność potwierdzają tzw. "pary mieszane" (jeden z partnerów jest zakażony wirusem, co potwierdził wykonany test na HIV). Jeśli chcesz sprawdzić, czy nie zakaziłeś się HIV, zamów Zestaw testów na choroby weneryczne, który zawiera dwa badania: w kierunku HIV oraz na grzybicę, rzęsistkowicę i bakteryjne zakażenie pochwy. W przypadku kobiet w ciąży, które chcą zmniejszyć ryzyko zarażenia HIV dziecka, badania potwierdziły, że należy wykonać cesarskie cięcie przed akcją porodową. Terapia antyretrowirusowa również minimalizuje ryzyko. Aby przyszła mama była pewna, że jej dziecko nie będzie zarażone, a jednocześnie istnieje możliwość, że kobieta jest w ciąży, warto wykonać test na HIV. Pierwsze objawy zarażenia wirusem HIV Pierwsze objawy zarażenia się wirusem HIV są nietypowe, ponieważ przypominają przeziębienie lub grypę. Z tego względu bardzo trudno jest początkowo rozpoznać wirusa. Do pierwszych objawów zarażenia HIV należy zwłaszcza zaliczyć: • ogólne osłabienie organizmu; • bóle mięśni i stawów; • stan zapalny gardła; • stan podgorączkowy lub gorączkę; • ból głowy; • owrzodzenie występujące w okolicy jamy ustnej; • brak siły podczas intensywnego wysiłku; • pocenie się w nocy; • apatię; • powiększenie wątroby oraz śledziony. Wczesne objawy HIV wiążą się z ostrą infekcją retrowirusową, która trwa od dwóch do czterech tygodni. Wyżej wymienione pierwsze objawy zarażenia HIV mogą jednak się nie pojawić, co może uśpić czujność pacjenta i utrudnić szybkie zdiagnozowanie rozprzestrzeniania się wirusa w organizmie. Kolejnym etapem zarażenia jest przetrwała uogólniona limfadenopatia rozwijająca się w okolicach ósmego miesiąca od zarażenia. W tym wypadku objawy HIV zaczynają się nasilać: • węzły chłonne się powiększają; • jest zauważalny wyraźny spadek masy ciała; • pojawiają się owrzodzenia w okolicach intymnych; • wzrasta zmęczenie i osłabienie organizmu. Okres bezobjawowy HIV – na czym polega? Okres bezobjawowy HIV zazwyczaj trwa od ośmiu do dziesięciu lat. W tym okresie układ odpornościowy częściowo się odbudowuje, jednak coraz bardziej zmniejsza się liczba limfocytów CD4. Poza tym węzły chłonne nadal są powiększone, przede wszystkim te w okolicach pachwin. Regresja jest wypadkową różnych czynników. Część osób ma objawy wskazują na AIDS (okres kliniczny C). Druga grupa pacjentów wchodzi w okres kliniczny B, który charakteryzują: • biegunka trwająca ponad miesiąc; • małopłytkowość samoistna; • zakażenie wirusowe (np. półpasiec rozległy lub nawrotowy); • listerioza; • zapalenie narządów miednicy mniejszej; • zapalenie nerwów obwodowych. Test na HIV – jak go wykonać? W przypadku wystąpienia objawów lub podejrzenia, że zostało się zarażonym wirusem HIV, należy jak najszybciej udać się do lekarza rodzinnego, który skieruje na test przesiewowy na HIV wykonywany przez pobranie krwi żylnej. Wyróżnia się dwa rodzaje testów na HIV: • test, który ma na celu wykrycie przeciwciał produkowanych po kontakcie z wirusem; • test, którego celem jest nie tylko wykrycie przeciwciał, ale również antygenu p24 HIV. Poza imiennym skierowaniem, na test na obecność wirusa HIV można się zgłosić anonimowo do wybranego punktu konsultacyjno-diagnostycznego. Na Medonet Market w bezpieczny i wygodny sposób kupisz INSTI HIV - wysyłkowy test przesiewowy w kierunku wirusa HIV. Osoby, które chcą zostać dawcami krwi, muszą mieć obowiązkowo wykonywane testy na HIV. Test na HIV – cena oraz wyniki Test na obecność ludzkiego wirusa niedoboru odporności jest testem darmowym. Po oddaniu próbki krwi do laboratorium jest przeprowadzana analiza, po której pacjent otrzymuje wyniki testu na HIV. Wynik może być ujemny (negatywny) lub dodatni (pozytywny). Test negatywny na HIV oznacza, że w próbce krwi nie zostały wykryte przeciwciała, a także antygen odpowiadający za zarażenie. Test pozytywny na HIV nie musi być potwierdzeniem zakażenia. Może bowiem oznaczać ciążę, infekcję lub chorobę autoimmunologiczną bądź błąd przy pobieraniu krwi. Z tego względu test należy powtórzyć. Test na HIV w domu - czy jest skuteczny? W Polsce są również dostępne testy, które można wykonać w domu, jednak ich czułość nie jest wystarczająca, dlatego pomimo wszystko test na HIV najlepiej wykonać w laboratorium. Warto również pamiętać o tym, że we wczesnej fazie HIV może wystąpić tzw. okno serologiczne oznaczające, że podczas pierwszego testu ani antygen ani przeciwciała nie zostały wykryte ze względu na ich niewielką liczbę w organizmie. Okienko serologiczne HIV może trwać 12 tygodni, dlatego test na HIV najlepiej wykonać najwcześniej trzy miesiące od wypadku czy innego ryzykownego zachowania. Wirus HIV – jak lekarz go rozpoznaje? Jeśli pacjent otrzymał test potwierdzający obecność wirusa HIV w organizmie, zostaje skierowany do poradni konsultacyjnej. Tam umawia się na wizytę z lekarzem. Jej główny cel to ustalenie, w której fazie jest wirus HIV. W tym celu lekarz poza wynikami testów przeprowadza z pacjentem szczegółowy wywiad. Na jego podstawie zadecyduje, czy można wdrożyć leczenie objawowe. Ze względu na niską świadomość społeczną, do poradni konsultacyjnych w Polsce zazwyczaj trafiają pacjenci w zaawansowanym stadium, który wskazuje na rozwinięcie się HIV w AIDS. Leczenie HIV – jak wygląda? Leczenie HIV jest zależne od tego, w której fazie znajduje się pacjent. We wczesnej fazie można wprowadzić leczenie bezobjawowego zakażenia HIV (leczenie antyretrowirusowe), jednak jest to przede wszystkim uzależnione od liczby limfocytów CD4 oraz wiremii HIV, czyli liczby antygenów we krwi zarażonej osoby. Leczenie antyretrowirusowe polega na włączeniu leków z dwóch grup, które mają na celu zapobieganie kolejnym mutacjom wirusa HIV. Farmakoterapia niesie za sobą skutki uboczne, przez co poza leczeniem objawów wprowadza się leczenie powikłań leczenia antyretrowirusowego. W przypadku zakażenia bardzo ważna jest również pomoc psychologiczna, a także wsparcie najbliższych. Tym bardziej że całkowite wyleczenie wirusa HIV nie jest możliwe. Regularne przyjmowanie leków może jednak sprawić, że pacjent będzie żył dłużej. W przypadku osób nieleczonych maksymalna długość życia to 10 lat. Aby sprawdzić, czy nie jesteś nosicielem wirusa HIV lub innych wirusów wywołujących choroby weneryczne, wykonaj pakiet badań diagnostycznych - Choroby przenoszone drogą płciową. Wyniki opracowywane są na podstawie próbki z krwi. Pakiet można wykupić na Medonet Market. Sprawdź, czy z wirusem HIV można dożyć do siedemdziesiątki HIV a ciąża – wpływ wirusa na dziecko Niebezpieczeństwo zarażenia dziecka wirusem HIV (transmisji wertykalnej) w okresie ciąży, podczas porodu czy karmienia piersią jest bardzo wysokie. Z tego względu często kobiety poddają się testom przed zajściem w ciążę, by mieć pewność, że ich dziecko nie zostanie zarażone. W przypadku matek, które są nosicielkami wirusa, bardzo ważne jest odpowiednie leczenie pozwalające zminimalizować wiremię HIV. Ryzyko transmisji wertykalnej wzrasta zwłaszcza u kobiet, które chcą mieć poród naturalny. Noworodki zarażone HIV są leczone od 3. miesiąca życia. W innym wypadku mogą nie przeżyć nawet roku. Ze szpitala są wypisywane, dopiero gdy obniży się wiremia HIV, a wzrośnie liczba limfocytów CD4. Noworodek otrzymuje nie tylko leki antyretrowirusowe, ale także szczepionki według specjalnego kalendarza szczepień. HIV u dziecka – jak wygląda leczenie? Dziecko zarażone wirusem HIV przy odpowiedniej farmakoterapii może normalnie funkcjonować. To od jego rodziców zależy, czy będą chcieli, by inni członkowie rodziny wiedzieli o zarażeniu. Nie muszą również informować szkoły czy przedszkola. Warto jednak pamiętać, że dziecko zarażone wirusem HIV nie może przyjmować szczepionek żywych. HIV a AIDS – czym się różnią od siebie te pojęcia? Nie tylko wokół HIV, ale również wokół AIDS krąży wiele mitów. Osoba zarażona wirusem HIV, która jest nieświadoma, może zarażać ludzi. Przede wszystkim jednak nieleczone HIV prowadzi do AIDS, czyli zespołu nabytego niedoboru (upośledzenia) odporności. Warto podkreślić, że HIV nie jest równoznaczne z AIDS. Jest to ostatni etap nieleczonego zakażenia HIV, które doprowadza do licznych infekcji, a także zmian nowotworowych. Jak się chronić przed wirusem HIV? W ochronie przed zarażeniem wirusem HIV najważniejsze są zabezpieczone stosunki seksualne. Istotne jest zmniejszenie ryzyka, w tym korzystanie z rękawiczek jednorazowych w trakcie udzielania pierwszej pomocy, korzystanie ze sprawdzonych salonów kosmetycznych oraz fryzjerskich czy zachowanie szczególnej ostrożności w krajach, gdzie ryzyko zarażeniem jest największe. Poza tym, osoba, która boi się, że została zarażona, może w ciągu 72 godzin wziąć kombinację trzech leków antyretrowirusowych, które skutecznie zapobiegają rozprzestrzenianiu się patogenów w organizmie. Źródła S. Shah, Od dżumy, przez HIV, po ebolę, Kraków 2019. Życie i starzenie się z wirusem HIV. Opracowanie interdyscyplinarne, Warszawa 2018. HIV badanie hiv wirus HIV zakażenie hiv HIV w ciąży hiv u dziecka leki na HIV test na HIV badanie na obecność wirusa HIV leki przeciw HIV choroby wirusowe Choroby przenoszone drogą płciową "Pacjent Miasta Nadziei" wyleczony po 34 latach. "Nie sądziłem, że dożyję" Wszystko wskazuje na to, że 66-letni pacjent, który od 1988 r. żył z wirusem HIV, został wyleczony. To dopiero czwarty taki przypadek na świecie. Marta Trepczyńska Rośnie liczba zakażeń HIV w Polsce. Chorzy boją się rozmawiać z lekarzami Liczba osób, u których wykryto zakażenie wirusem HIV w Polsce w 2022 r., jest wyższa niż rok wcześniej. I to dwukrotnie. Wielu zakażonych wypiera tę informację.... PAP Jak w Polsce żyje się z HIV? Historia Mai — Przyznaję: jestem tchórzem. Nie potrafię się z dziadem zaprzyjaźnić. Akceptuję HIV przez wyparcie. Nawet dzisiaj, 17 lat od zdiagnozowania, krewni i najbliżsi... Zuzanna Opolska Siedem najgroźniejszych wirusów świata Od wybuchu epidemii na początku lat 80. ludzki wirus niedoboru odporności (HIV) zabił ok. 40 mln osób na całym świecie. Nie jest jednak jedyną cząsteczką... Zuzanna Opolska UNAIDS: leków dla zakażonych HIV w Ukrainie starczy na kilka tygodni. Co to oznacza? Inwazja Rosji na Ukrainę generuje poważne zagrożenia dla zdrowia publicznego, wykraczające poza samą przemoc militarną. Jednym z nich jest opieka nad osobami... Monika Mikołajska Pierwsza kobieta na świecie wyleczona z HIV Pacjentka chora na białaczkę stała się pierwszą kobietą na świecie wyleczoną z wirusa HIV. W pozbyciu się wirusa pomogła jej terapia stosowana w leczeniu tego... Adrian Dąbek Koniec epidemii AIDS do 2030? 1 grudnia, w światowy dzień AIDS, startuje wspólna akcja Durex i Fundacji Edukacji Społecznej. Durex od zawsze wspiera działania na rzecz bezpiecznego seksu,... Materiały prasowe Jakie zmiany zachodzą w leczeniu osób żyjących z HIV HIV to już nie wyrok - dostępność skutecznej terapii antyretrowirusowej zmieniła śmiertelną infekcję w chorobę przewlekłą. Osoby zakażone mogą żyć normalnie,... Od prawie 40 lat nie udało się stworzyć szczepionki na HIV Minęło blisko 40 lat od chwili, kiedy zidentyfikowano ludzkiego wirusa upośledzenia odporności (HIV) odpowiedzialnego za śmiertelną chorobę znaną jako AIDS. W... Monika Zieleniewska HIV to już nie tabu. Jak wygląda życie z HIV w Polsce? Zgodnie z raportem przeprowadzonym przez Ipsos dla Krajowego Centrum ds. AIDS większość Polaków nie testuje się w kierunku HIV ani innych chorób przenoszonych...

test na hiv po 3 tygodniach